MELAYU=meLAYU

PEMBETULAN PERKATAAN “MELAYU”

BERABAD LAMANYA KITA DIINJAK DAN DIPIJAK-PIJAK OLEH PENJAJAHAN. AKAL DAN OTAK KITA DIRACUNI DENGAN KATA-KATA YANG MELEMAHKAN BANGSA. KEMUNCAKNYA BANGSA KITA DIKATAKAN MALAS SESUAI DENGAN NAMA BANGSA KITA, ”MELAYU”. KITA DISUMBAT DENGAN PEMAHAMAN BAHAWA PERKATAAN ”MELAYU” ITU SUDAH CUKUP MENGGAMBARKAN MASYARAKAT KITA YANG JUMUK, MASYARAKAT YANG TIDAK BERKEMBANG. SEHINGGAKAN ADA YANG SEBANGSA DENGAN KITA SUDAH MALU UNTUK MENGAKU DIRINYA ”MELAYU”. AYUHLAH BANGSAKU, KITA BANGSA MELAYU. JIKA MEREKA MENTAFSIRKAN PERKATAAN ”LAYU” SEBAGAI DASAR KATA ”MELAYU” SEBENARNYA MEREKA SILAP DALAM MENTAFSIR BANGSA MELAYU. HANYA BANGSA MELAYU YANG LAYAK MENTAFSIR KATA ”MELAYU” DENGAN TEPAT. JIKA PERKATAAN LAYU DIKATAKAN DASAR KEPADA BANGSA MELAYU, SILAKAN MEMBUAT RUJUKAN KAMUS. TAFSIRAN SEBENAR JIKA LAYU DIJADIKAN DASAR KATA ”MELAYU ” IALAH PERBUATAN YANG MELAYUKAN DIRI. ”ME” ITU KATA PERBUATAN. ITULAH TAFSIRAN SEBENAR MELAYU. BANGSA MELAYU SENGAJA MELAYUKAN DIRI, UNTUK MELAYUKAN DIRI SESUATU PERKARA MESTI DALAM KEADAAN KEMBANG ATAU MEKAR. BUNGA YANG MEKAR AKAN ”MELAYU”. BANGSA MELAYU IALAH BANGSA YANG KEMBANG, BANGSA YANG MEKAR. KITA ”MELAYU” DIRI SEBAGAI TANDA MERENDAH DIRI, KITA ”MELAYU” DIRI SEBAGAI TANDA KESOPANAN. KITA ”MELAYU” DIRI BUKAN UNTUK DIPIJAK-PIJAK, KITA MELAYU DIRI BUKAN UNTUK DIINJAK-INJAK. BANGGALAH MENJADI BANGSA MELAYU.